انواع طلاق و شرایط هر کدام برای زوجین

طلاق توافقی بین انواع طلاق رایج‌ترین و کم‌تنش‌ترین است و در آن زن و مرد با رضایت کامل تصمیم به پایان زندگی مشترک می‌گیرند. برخلاف طلاق‌های یک‌طرفه که نیازمند اثبات دلایل قانونی هستند، طلاق توافقی بر پایه تفاهم و مصالحه شکل می‌گیرد و به همین دلیل روند آن سریع‌تر و ساده‌تر است.

اما به طور کلی چند نوع طلاق توافقی داریم؟ طلاق توافقی همیشه یک شکل ثابت ندارد و بسته به شرایط زوجین، می‌تواند در قالب‌های مختلفی انجام شود:

۱. طلاق توافقی ساده:

این نوع طلاق توافقی زمانی اتفاق می‌افتد که زن و مرد بدون هیچ شرط خاصی تصمیم به جدایی می‌گیرند. در این حالت:

• زوجین بر سر تمام مسائل مالی و غیرمالی به توافق رسیده‌اند.

• مهریه، نفقه، اجرت‌المثل، حضانت فرزند و سایر حقوق قانونی یا پرداخت می‌شود یا به صورت توافقی بخشیده می‌شود.

• هیچ اختلافی در روند طلاق وجود ندارد و دادگاه صرفاً نقش تأییدکننده توافق‌ها را دارد.

مزایا:

• سرعت بالا در صدور حکم طلاق

• کاهش تنش‌های روانی و خانوادگی

• عدم نیاز به اثبات دلایل قانونی

۲. طلاق توافقی مشروط به بخشش مهریه:

در بسیاری از موارد، زن برای تسریع روند طلاق یا به دلیل عدم تمایل به ادامه زندگی، مهریه خود را به طور کامل یا جزئی می‌بخشد. این نوع از انواع طلاق توافقی معمولاً زمانی رخ می‌دهد که مرد حاضر به طلاق نیست، اما زن با بخشش مهریه، رضایت او را جلب می‌کند.

نکات مهم:

• بخشش مهریه باید به صورت مکتوب و رسمی ثبت شود.

• زن می‌تواند مهریه را به طور کامل ببخشد یا فقط بخشی از آن را.

• این بخشش باید با رضایت کامل و بدون اجبار باشد تا از نظر حقوقی معتبر باشد.

توجه: اگر زن بعداً ادعا کند که تحت فشار مهریه را بخشیده، دادگاه می‌تواند بخشش را باطل کند.

۳. طلاق توافقی همراه با حضانت فرزند:

یکی از مهم‌ترین مسائل در طلاق توافقی، تعیین حضانت فرزندان است. در این نوع طلاق:

• زوجین درباره اینکه حضانت فرزند با کدام‌یک باشد توافق می‌کنند.

• ممکن است حضانت به یکی از والدین واگذار شود یا به‌صورت مشترک انجام گیرد.

• توافق‌هایی درباره زمان ملاقات، نفقه فرزند، محل زندگی و نحوه تربیت نیز مطرح می‌شود.

نکات حقوقی:

• حضانت فرزند زیر ۷ سال معمولاً با مادر است، مگر توافق دیگری صورت گیرد.

• نفقه فرزند بر عهده پدر است، حتی اگر حضانت با مادر باشد.

• توافق‌های مربوط به فرزند باید به تأیید دادگاه برسد تا ضمانت اجرایی داشته باشد.

طلاق در ایران به سه شکل اصلی انجام می‌شود: طلاق توافقی، طلاق به درخواست مرد، و طلاق به درخواست زن. طلاق توافقی زمانی رخ می‌دهد که زن و مرد با رضایت کامل تصمیم به جدایی می‌گیرند و درباره مسائل مالی، حضانت فرزند، و سایر حقوق قانونی به توافق می‌رسند. این نوع طلاق به دلیل سرعت، سادگی و کاهش تنش‌های روانی، محبوبیت زیادی پیدا کرده است.

در طلاق به درخواست مرد، قانون مدنی به او اجازه داده است که بدون نیاز به اثبات دلیل، همسر خود را طلاق دهد. البته در عمل، دادگاه‌ها مرد را موظف می‌دانند که حقوق مالی زن مانند مهریه، نفقه ایام عده، و اجرت‌المثل را پرداخت کند. زن در این نوع طلاق، در مدت عده همچنان همسر شرعی مرد محسوب می‌شود و امکان رجوع وجود دارد.

در مقابل، طلاق به درخواست زن تنها در شرایط خاصی ممکن است. زن باید بتواند یکی از دلایل قانونی مانند عسر و حرج، ترک انفاق، اعتیاد شدید، ضرب و شتم، خیانت یا ترک زندگی توسط مرد را اثبات کند. این نوع طلاق معمولاً زمان‌برتر و پیچیده‌تر است، زیرا نیازمند ارائه مدارک و مستندات کافی به دادگاه است.