وکیل مهری
جستجو
ما را دنبال کنید
خدمات وکالت

تحصیل مال از طریق نامشروع چیست؟ ارکان جرم و مجازات

تحصیل مال از طریق نامشروع
تاریخ انتشار: ۱۴۰۴-۰۲-۱۳
زمان مطالعه: 9 دقیقه
راهنمای مطالعه

در نظام حقوقی ایران، تحصیل مال از طریق نامشروع به عنوان یکی از جرائم مالی مهم شناخته می‌شود که پیامدهای کیفری سنگینی برای مرتکبین به همراه دارد. این جرم که ممکن است در قالب‌های مختلفی مانند کلاهبرداری، اختلاس، رشوه، یا خیانت در امانت ظهور کند که نه تنها نظم اقتصادی جامعه را مختل می‌سازد، بلکه اعتماد عمومی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر شما یا عزیزانتان درگیر پرونده‌ای با این موضوع شده‌اید، وکلای دفتر وکالت وکیل مهری با سال‌ها تجربه در زمینه‌ی حقوق کیفری و دعاوی مالی، آماده‌ی ارائه‌ی مشاوره‌ی تخصصی و دفاع از شما در پرونده‌های مرتبط با تحصیل مال نامشروع هستند.

در ادامه به بررسی جامع این موضوع خواهیم پرداخت.

تحصیل مال از طریق نامشروع چیست

تحصیل مال از طریق نامشروع چیست

تحصیل مال از طریق نامشروع به معنای به دست آوردن مال یا منفعت از راه‌های غیرقانونی و نامشروع است که بر اساس قوانین کیفری جرم محسوب می‌شود. این عمل شامل روش‌های متقلبانه، فریب‌آمیز یا خلاف شرع و قانون برای کسب مال یا سود است.

مصادیق تحصیل مال نامشروع:

۱. کلاهبرداری (فریب و سوءاستفاده از اعتماد دیگران):

به معنی استفاده از وسایل متقلبانه برای فریب افراد و گرفتن مال آنها.

۲. اختلاس (تصرف غیرقانونی اموال دولتی یا عمومی):

اگر فردی که مسئول اموال عمومی است، آنها را برای خود یا دیگران تصاحب کند مرتکب این جرم شده است.

۳. رشوه‌گیری (دریافت مال در مقابل انجام یا عدم انجام وظیفه):

به معنی گرفتن پول یا هر مزیت دیگری برای انجام کاری خلاف قانون.

۴. خیانت در امانت:

اگر شخصی مالی را به امانت بگیرد و آن را تصاحب یا استفاده غیرمجاز کند مرتکب این جرم شده است.

۵. قاچاق و فعالیت‌های اقتصادی غیرمجاز:

به معنی کسب درآمد از راه‌های ممنوعه مانند قاچاق کالا، ارز یا مواد مخدر.

در صورت مواجهه با اتهام قاچاق کالا یا ارز، حضور یک وکیل حرفه‌ای حیاتی است؛ جزئیات بیشتر را در صفحه وکیل قاچاق کالا و ارز بخوانید.

قانون و مجازات تحصیل مال از طریق نامشروع

قانون و مجازات تحصیل مال از طریق نامشروع

تحصیل مال از راه‌های نامشروع در قوانین ایران تحت عناوین مختلفی جرم انگاری شده است که مجازات این جرائم بسته به نوع و شدت جرم متفاوت است.

۱. کلاهبرداری و تحصیل مال از طریق نامشروع (ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری):

تعریف: تحصیل مال دیگری از طریق توسل به وسایل متقلبانه (فریب، سوءاستفاده از اعتماد، جعل اسناد و…).

مجازات:

  • حبس از ۱ تا ۷ سال
  • پرداخت جزای نقدی معادل مالی که گرفته شده
  • رد مال به صاحب آن

البته اگر کلاهبرداری سازمان‌یافته باشد یا مبلغ بسیار بالا باشد، مجازات تشدید می‌شود.

۲. اختلاس (ماده ۵ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس):

تعریف: اگر کارمند دولت یا بخش عمومی، اموال تحت تصرف خود را برخلاف قانون تصاحب یا استفاده شخصی کند.

مجازات:

  • حبس از 2 تا ۱۰ سال
  • رد مال به دولت یا سازمان مربوطه
  • انفصال از خدمات دولتی
  • در موارد شدید، جزای نقدی تا دو برابر مال اختلاس شده

 

۳. رشوه (مواد ۵۸۸ تا ۵۹۴ قانون مجازات اسلامی):

تعریف: دریافت یا پرداخت مال یا منفعت در قبال انجام یا عدم انجام وظیفه قانونی.

مجازات برای رشوه‌ گیرنده (مرتشی):

  • حبس از 6 ماه تا ۵ سال
  • پرداخت جزای نقدی معادل رشوه
  • رد مال رشوه به دولت
  • در موارد شدید، محرومیت از مشاغل دولتی

 

مجازات برای رشوه‌ دهنده (راشی):

حبس از ۳ ماه تا ۲ سال یا جزای نقدی

بیشتر بخوانید: رشا و ارتشا چیست و دفاع از اتهام ارتشا

۴. تحصیل مال نامشروع از طریق خیانت در امانت (ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی):

تعریف: تصاحب یا استفاده غیرمجاز از مال سپرده‌شده به شخص به عنوان امانت.

مجازات:

  • حبس از ۶ ماه تا ۳ سال
  • رد مال به صاحب آن

تحصیل مال نامشروع از طریق خیانت در امانت

۵. قاچاق (قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز):

تعریف: کسب درآمد از راه‌های غیرقانونی مانند قاچاق کالا، ارز یا مواد مخدر.

مجازات:

  • حبس (از چند ماه تا اعدام در موارد خاص مانند قاچاق مواد مخدر)
  • مصادره اموال
  • جریمه نقدی تا ۳ برابر ارزش کالای قاچاق

ارکان جرم تحصیل مال از طریق نامشروع

برای تحقق جرم تحصیل مال از راه نامشروع، مانند سایر جرائم سه رکن قانونی، مادی و معنوی باید وجود داشته باشد. در ادامه هر یک از این ارکان را بررسی می‌کنیم.

۱. عنصر قانونی:

تحصیل مال نامشروع در قوانین ایران تحت عناوین مختلفی جرم انگاری شده است. مهم‌ترین مواد قانونی عبارت‌اند از:

  • کلاهبرداری: ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری
  • اختلاس: ماده 5 قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس
  • رشوه: مواد ۵۸۸ تا ۵۹۴ قانون مجازات اسلامی
  • خیانت در امانت: ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی
  • قاچاق: قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز

هر یک از این جرائم شرایط و مجازات خاص خود را دارند، اما همگی ذیل تحصیل مال نامشروع قرار می‌گیرند.

۲. عنصر مادی:

عنصر مادی شامل اعمال و رفتاری است که موجب تحصیل مال به صورت غیرقانونی می‌شود. این رفتارها بسته به نوع جرم متفاوت هستند:

الف) در کلاهبرداری:

  • استفاده از وسایل متقلبانه (جعل مدرک، وعده دروغین، و…)
  • فریب دادن مالک و سوءاستفاده از اعتماد او
  • تحویل گرفتن مال بر اساس این فریب

 

ب) در اختلاس:

  • تصرف غیرقانونی اموال دولتی یا عمومی توسط مأمور دولت
  • استفاده شخصی از اموال تحت مدیریت

با سپردن پرونده به یک وکیل اختلاس باتجربه، از حقوق خود به بهترین شکل دفاع کنید.

ج) در رشوه:

  • دادن یا گرفتن مال/منفعت در ازای انجام یا عدم انجام وظیفه
  • تأثیرگذاری بر تصمیمات اداری یا قضایی به صورت غیرقانونی

 

د) در خیانت در امانت:

  • تصاحب مال امانی توسط امین
  • استفاده غیرمجاز از مال سپرده‌شده

 

هـ) در قاچاق:

  • خرید و فروش کالای ممنوعه (مواد مخدر، ارز، کالای قاچاق)
  • عبور غیرقانونی کالا از مرز

 

۳. عنصر معنوی:

برای تحقق جرم، مرتکب باید سوءنیت داشته باشد، یعنی:

الف) سوءنیت عام (قصد انجام عمل مجرمانه): آگاهانه مرتکب رفتار مجرمانه شود (مثلاً بداند که مال را از راه غیرقانونی به دست می‌آورد).

ب) سوءنیت خاص (قصد نتیجه مجرمانه): فرد هدفش کسب مال یا منفعت نامشروع باشد (مثلاً در کلاهبرداری، قصد فریب و تصاحب مال دیگری را داشته باشد).

در برخی موارد مانند قاچاق، صرف انجام عمل حتی بدون قصد ضرر به دیگران، جرم محسوب می‌شود (جرم مطلق).

روش‌های رایج در تحصیل مال از طریق نامشروع

1. کلاهبرداری:

جرم کلاهبرداری (ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری) زمانی محقق می‌شود که فرد با استفاده از وسایل متقلبانه، مال دیگری را به دست آورد. تحصیل مال نامشروع مفهوم گسترده‌تری دارد و کلاهبرداری یکی از مصادیق آن است. در واقع در کلاهبرداری حیله و فریب شرط اصلی است، اما تحصیل مال نامشروع می‌تواند حتی بدون فریب هم اتفاق بیفتد.

نمونه‌های متداول کلاهبرداری:

شرکت‌های هرمی و سرمایه‌گذاری کلاهبرداری: وعده سودهای کلان بدون پشتوانه واقعی

فروش کالای تقلبی: عرضه کالا با مشخصات جعلی (مثل خودروهای قطعه‌بندی شده)

جعل اسناد مالی: استفاده از چک یا سفته‌های جعلی برای دریافت مال

روش‌های رایج در تحصیل مال از طریق نامشروع

اگر قربانی کلاهبرداری شده‌اید و به دنبال راه‌حل قانونی هستید، از خدمات وکیل کلاهبرداری بهره مند شوید.

2. تحصیل مال نامشروع از طریق خیانت در امانت:

مبنای قانونی: ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی

شرایط تحقق جرم:

وجود رابطه امانی*(مال به اعتماد به فرد سپرده شده باشد)

تصاحب یا استفاده غیرمجاز از مال توسط امین

مثال‌های عملی:

امانت‌داری خودرو: فرد خودروی اجاره‌ای را بدون رضایت مالک بفروشد.

سوءاستفاده از حساب بانکی: مدیر مالی شرکت، وجوه شرکت را برای مصارف شخصی برداشت کند.

پیمانکاران دولتی: استفاده غیرمجاز از مواد و مصالح پروژه برای کارهای خصوصی

رویه قضایی:

دادگاه‌ها معمولاً با استناد به سند مالکیت و قصد سوءاستفاده حکم می‌دهند. اگر امین مال را انکار کند، علاوه بر خیانت در امانت، ممکن است به جرم کلاهبرداری هم محکوم شود.

تفاوت تحصیل مال نامشروع و تحصیل مال از طریق نامشروع

تفاوت تحصیل مال نامشروع و تحصیل مال از طریق نامشروع

تحصیل مال نامشروع (کسب مال حرام) به کلیه اموالی اطلاق می‌شود که ذاتاً یا از نظر شرعی و قانونی نامشروع هستند. این اموال از ابتدا مشروعیت ندارند، مانند:

  • درآمد ناشی از قاچاق مواد مخدر
  • سود حاصل از ربا
  • درآمدهای ناشی از فحشا

 

اما تحصیل مال از طریق نامشروع اشاره به روش غیرقانونی کسب مال دارد، حتی اگر خود مال ذاتاً مشروع باشد. در این حالت مال ممکن است مشروع باشد اما طریقه کسب آن غیرقانونی است؛ مانند پولی که از طریق کلاهبرداری به دست آمده (هرچند خود پول مشروع است).
در نظام حقوقی ایران نیز این دو مفهوم دارای تمایزات اساسی هستند.

1. از نظر مبانی قانونی:

تحصیل مال نامشروع عمدتاً در قوانین شرعی و حرمت مال حرام مورد اشاره قرار گرفته، در حالی که تحصیل مال از طریق نامشروع در قوانین کیفری مانند کلاهبرداری، اختلاس و رشوه جرم انگاری شده است.

2. از نظر مجازات:

برای تحصیل مال نامشروع معمولاً ضبط مال و در برخی موارد مجازات شرعی اعمال می‌شود، اما در تحصیل مال از طریق نامشروع، مجازات‌های کیفری مانند حبس و جزای نقدی پیش‌بینی شده است.

این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که اگرچه هر دو مفهوم به کسب نادرست مال اشاره دارند، اما از نظر حقوقی دارای وجوه تمایز مهمی هستند که در رسیدگی به پرونده‌ها باید مورد توجه قرار گیرد.

ادله اثبات جرم تحصیل مال از طریق نامشروع

۱. شهادت شهود:

کارکرد: گواهی افرادی که از وقوع جرم اطلاع دارند

شرایط شاهد قابل قبول:

  • بلوغ و عقل (ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری)
  • عدم وجود رابطه خصومت با متهم یا منفعت در پرونده
  • تعداد شهود (در برخی جرائم حدی مانند رشوه، ۲ شاهد مرد شرط است)

محدودیت‌ها:

  • در جرائم مالی، شهادت به تنهایی معمولاً کافی نیست.
  • باید با سایر ادله همراه باشد.

 

۲. اسناد و مدارک مالی:

انواع مدارک اثبات‌کننده:

  • صورت‌حساب‌های بانکی و گردش مالی غیرعادی
  • فاکتورها و اسناد جعلی (در موارد کلاهبرداری)
  • دفاتر مالی و حسابداری (در اختلاس سازمان‌یافته)
  • ایمیل‌ها و پیام‌های مرتبط با معامله نامشروع

 

اهمیت این ادله:

  • در پرونده‌های کلاهبرداری مالی، اسناد اصلی‌ترین دلیل هستند.
  • دادگاه‌ها به مدارک مکتوب وزن بیشتری می‌دهند.

 

۳. اعترافات متهم:

  • اگر در دادگاه و به صورت اختیاری باشد، کاملًا معتبر است.
  • اعتراف در بازپرسی به تنهایی کافی نیست (ماده ۱۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری).
  • قابل بازپس‌گیری است.
  • در جرائم حدی مانند رشوه، باید در دادگاه تکرار شود.

 

۴. گزارش‌های کارشناسی:

اثبات جرم تحصیل مال از طریق نامشروع

انواع کارشناسی‌های مؤثر:

  • کارشناسی حسابداری و مالی (ردیابی گردش پول)
  • کارشناسی فنی (بررسی اسناد جعلی)
  • کارشناسی رایانه‌ای (استخراج داده‌های دیجیتال)

 

۵. سایر ادله اثباتی:

  • معاینه محل و تحقیقات محلی
  • استراق سمع و مدارک الکترونیکی (طبق شرایط قانونی)
  • اقرار همدستان (در پرونده‌های سازمان‌یافته)

تفسیر جرم تحصیل مال از طریق نامشروع

محاکم ایران در برخورد با این جرم رویکردهای متفاوتی دارند که عمدتاً به این عوامل بستگی دارد:

الف) شدت و میزان جرم:

در موارد خرد (مانند کلاهبرداری‌های کوچک)، معمولاً مجازات‌های سبک‌تر اعمال می‌شود.

در پرونده‌های بزرگ (مانند اختلاس‌های کلان)، برخورد قضایی شدیدتر است.

ب) موقعیت متهم:

اگر متهم از کارمندان دولت باشد، معمولاً مجازات سنگین‌تری در نظر گرفته می‌شود.

در مواردی که متهم برای اولین‌بار مرتکب شده، امکان تخفیف مجازات وجود دارد.

ج) نوع جرم:

در کلاهبرداری‌های سازمان‌یافته، رویکرد محاکم بسیار سخت‌گیرانه است.

در خیانت در امانت‌های ساده، ممکن است امکان سازش وجود داشته باشد.

نظرات حقوقی و تفاسیر مختلف:

در میان حقوق‌دانان درباره این جرم چند دیدگاه اصلی وجود دارد:

الف) دیدگاه موسع:

معتقدند هرگونه کسب مال با روش غیرقانونی مصداق این جرم است؛ حتی اگر مال ذاتاً مشروع باشد، ولی روش کسب آن مشکل داشته باشد.

ب) دیدگاه مضیق:

معتقدند فقط مواردی جرم است که صراحتاً در قانون ذکر شده باشد و تفسیر محدودتری از عناصر جرم دارند.

ج) دیدگاه میانه:

ترکیبی از دو دیدگاه فوق است و تأکید آن بر قصد مجرمانه و نتیجه حاصله است.

مشاوره حقوقی با وکیل

مشاوره حقوقی با وکیل تحصیل مال از طریق نامشروع

مواجهه با اتهام تحصیل مال از طریق نامشروع می‌تواند پیامدهای سنگین حقوقی و کیفری به همراه داشته باشد. در چنین شرایطی، مشاوره با وکیل متخصص اولین و مهم‌ترین گام برای حفظ حقوق شماست؛ زیرا پرونده‌های مالی اغلب پیچیدگی‌های خاصی دارند که فقط یک وکیل باتجربه می‌تواند به خوبی از عهده تحلیل و دفاع از آنها برآید و کوچک‌ترین سهل‌انگاری ممکن است به محکومیت‌های سنگین منجر شود. دفتر وکالت دکتر محمدرضا مهری با بهره‌گیری از وکلای مجرب در حوزه حقوق کیفری و مالی، خدمات جامعی در این زمینه به شما عزیزان ارائه می‌دهد:

  • بررسی تخصصی پرونده و تحلیل دقیق ادله
  • ارائه راهکارهای حقوقی متناسب با شرایط پرونده
  • تهیه لوایح دفاعیه قوی و مستند
  • پیگیری تمام مراحل دادرسی در مراجع قضایی
  • دفاع حرفه‌ای در دادسرا و دادگاه

 

برای بهره‌مندی از مشاوره رایگان با کارشناسان ما و کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با ما تماس بگیرید. همچنین در کامنت‌های این صفحه منتظر شنیدن سؤالات و نظرات شما عزیزان هستیم.

ســــوالات متداول شما

چه تفاوتی بین تحصیل مال از طریق نامشروع و کلاهبرداری وجود دارد؟

تحصیل مال نامشروع مفهوم عام‌تری دارد (شامل کلاهبرداری، اختلاس، ربا، قاچاق و…) اما کلاهبرداری مصداق خاصی از تحصیل مال نامشروع است که حیله و فریب شرط اصلی آن است (ماده ۱ قانون تشدید مجازات کلاهبرداری).

بله، با ارائه دلایلی مانند:

  • نبود سوءنیت (قصد مجرمانه)
  • عدم آگاهی از نامشروع بودن مال
  • اثبات صحت معامله با مدارک (قرارداد، فاکتورهای معتبر و…)

اگر جهل به حرمت وجود داشته باشد و قابل قبول باشد (مثلاً فرد واقعاً نمی‌دانسته مال از راه غیرقانونی به دست آمده) مجازات ندارد (طبق ماده ۱۵۵ قانون مجازات اسلامی: “جهل به حکم رافع مسئولیت کیفری است”) اما مال ضبط می‌شود و باید به صاحب قانونی برگردد. البته در مواردی مانند قاچاق یا رشوه، معمولاً جهل پذیرفته نمی‌شود.

خیر. بر اساس ماده ۲۱۵ قانون مدنی، دادگاه از رسیدگی به این موارد خودداری می‌کند.

مقالات مرتبط

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

0:00
0:00