در نظام حقوقی کیفری، قرار جلب به دادرسی به عنوان یک گام اساسی در روند رسیدگی به جرائم شناخته میشود که پس از پایان تحقیقات مقدماتی توسط بازپرس صادر می‌گردد. این قرار نشان‌دهنده این است که مستندات کافی برای مطرح کردن متهم در دادگاه وجود دارد و پرونده از مرحله تحقیق به مرحله دادرسی منتقل میشود.
اهمیت قرار جلب به دادرسی در این است که نقطه عطفی است میان بررسی پرونده در دادسرا و شروع رسیدگی قضایی در دادگاه، جایی که همه ادله مورد ارزیابی نهایی قرار می‌گیرند. به همین دلیل، شناخت دقیق این قرار، آثار حقوقی آن و نقش مراجع قضایی مختلف در صدور و پیگیری آن برای هر فردی که در فرایند حقوقی کیفری دخیل است ضروری است.
در این مطلب قصد داریم تا به سؤالات مهم درباره قرار جلب به دادرسی پاسخ دهیم و نکات مهم حقوقی مرتبط با آن را بررسی کنیم تا شناخت کاملی از این مرحله حساس پرونده‌های کیفری به دست آورید.
قرار جلب به دادرسی چیست؟
قرار جلب به دادرسی یکی از قرارهای نهایی در حقوق کیفری ایران است و به معنای آن است که اتهام، متوجه متهم تشخیص داده شده و دلایل کافی برای انتساب جرم به او وجود دارد. این قرار توسط بازپرس یا دادیار و فقط در دعاوی کیفری صادر میشود.
تعریف حقوقی قرار جلب به دادرسی:
قرار جلب به دادرسی، قراری است که پس از پایان تحقیقات مقدماتی و زمانی که بازپرس یا مقام تحقیق به این نتیجه برسد که رفتار ارتکابی جرم است و دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم وجود دارد، صادر میشود. این قرار نشانه این است که پرونده از لحاظ بازپرس به مرحله‌ای رسیده که باید برای بررسی نهایی و صدور حکم به دادگاه صالح ارسال شود و دادستان معمولاً پس از بررسی، کیفرخواست را صادر می‌کند.
کاربرد و آثار قرار جلب به دادرسی:
- این قرار تنها در امور کیفری و پس از انجام تحقیقات مقدماتی صادر میشود.
- نشان‌دهنده آن است که بازپرس عمل ارتکابی را جرم دانسته و انتساب آن را به متهم محتمل می‌داند.
- پس از صدور این قرار، پرونده برای تصمیم‌گیری نهایی به دادگاه ارجاع میشود و دادستان وظیفه دارد حداکثر ظرف سه روز نظر خود را درباره پرونده اعلام و در صورت تأیید، کیفرخواست صادر کند.
قرار جلب به دادرسی قابل اعتراض نیست و به این معنی نیست که متهم حتماً مجرم است، بلکه تنها وقوع ظن قوی به مجرمیت او را نشان می‌دهد و صدور حکم نهایی صرفاً در دادگاه انجام خواهد شد.
به این ترتیب، قرار جلب به دادرسی پلی ارتباطی بین دادسرا و دادگاه کیفری بوده و مرحله‌ای کلیدی در روند رسیدگی کیفری به شمار می‌آید.
قرار جلب به دادرسی چه زمانی صادر میشود؟
قرار جلب به دادرسی زمانی صادر میشود که بازپرس یا دادیار پس از انجام تحقیقات مقدماتی به این نتیجه برسد که عمل ارتکابی جرم است و دلایل و قرائن کافی برای انتساب آن جرم به متهم وجود دارد.
شرایط صدور قرار جلب به دادرسی:
- تحقیقات مقدماتی کامل شده و مدارک، شواهد و قرائن موجود گویای ارتکاب جرم توسط متهم باشد.
- بازپرس یا دادیار نظر به مجرم بودن متهم داشته باشد، یعنی جرم بودن عمل ارتکابی و انتساب آن به متهم قطعی یا بسیار محتمل باشد.
- ادله کافی برای انتساب جرم و انجام تعقیب کیفری علیه متهم موجود باشد.
- این قرار به عنوان یکی از قرارهای نهایی صادر میشود و پرونده جهت صدور کیفرخواست و رسیدگی نهایی به دادگاه ارسال می‌گردد.
نقش دلایل کافی و قرائن در تصمیم بازپرس:
دلایل و قرائن کافی مهم‌ترین پایه و اساس صدور قرار جلب به دادرسی هستند. بازپرس باید بر اساس شواهد مستدل و مدارک اعتباری به این نتیجه برسد که اتهام وارد شده به متهم قابل قبول است و متهم قابل مجازات می‌باشد. بدون وجود این دلایل کافی، قرار منع تعقیب صادر میشود و پرونده برای ادامه تعقیب بسته میشود. لذا صدور قرار جلب به دادرسی به معنای قوی بودن دلایل و قرائن قطعی یا تقریبی است که احتمال ارتکاب جرم توسط متهم را تأیید می‌کند و پرونده را به مرحله دادرسی می‌برد.
پس از صدور قرار جلب به دادرسی، پرونده برای نظر دادستان ارسال میشود و دادستان باید ظرف سه روز نسبت به کیفرخواست اقدام کند و پرونده را به دادگاه صالح ارسال نماید.
به طور خلاصه، قرار جلب به دادرسی زمانی صادر میشود که بازپرس بر اساس تحقیقات و دلایل کافی به جرم بودن عمل ارتکابی و انتساب آن به متهم مطمئن شود و این قرار، پرونده را به مرحله دادرسی و صدور حکم نهایی می‌رساند.
مرحله بعد از قرار جلب به دادرسی چیست؟
در مرحله بعد از قرار جلب به دادرسی پس از صدور قرار جلب به دادرسی توسط بازپرس یا دادیار، پرونده جهت جلب نظر به دادستان ارجاع میشود تا نظر نهایی او اخذ شود. چنانچه دادستان با نظر بازپرس مبنی بر جلب متهم به دادرسی موافق باشد، در مدت قانونی معمولاً سه روز، اقدام به صدور کیفرخواست می‌کند. کیفرخواست، اعلام رسمی اتهام و ارجاع پرونده به دادگاه برای رسیدگی است.
در مرحله بعدی، پرونده پس از صدور کیفرخواست، به دادگاه کیفری صالح ارسال میشود. دادگاه اقدام به تعیین وقت رسیدگی می‌کند و با احضار متهم و طرفین، فرایند رسیدگی و دفاعیات آغاز میشود تا در نهایت حکم نهایی صادر شود.
به طور خلاصه، روند بعد از قرار جلب به دادرسی به شرح زیر است:
- ارجاع پرونده به دادستان برای اعلام نظر.
- صدور کیفرخواست توسط دادستان در صورت تأیید.
- ارجاع پرونده به دادگاه کیفری صالح و تشکیل جلسه رسیدگی برای اتخاذ تصمیم نهایی در خصوص متهم.
قرار جلب به دادرسی و منع تعقیب
قرار جلب به دادرسی و منع تعقیب، دو قرار نهایی و اساسی هستند که بازپرس پس از انجام تحقیقات مقدماتی در مسیر رسیدگی کیفری اتخاذ می‌کند.
مقایسه حقوقی دو قرار:
قرار جلب به دادرسی زمانی صادر میشود که بازپرس، عمل ارتکابی را جرم بداند و دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم باشد؛ در این حالت، متهم قابل تعقیب و سزاوار ارسال پرونده به دادگاه است.
قرار منع تعقیب در حالتی صادر میشود که یا عمل انجام‌شده اصلاً جرم نباشد، یا اگر جرم باشد، دلایل کافی برای انتساب آن به متهم وجود نداشته باشد و اتهام از دوش متهم برداشته شود.
شرایط جایگزینی و رابطه دو قرار:
- اگر پس از تحقیقات، بازپرس جرم بودن عمل و انتساب آن به متهم را احراز کرد، قرار جلب به دادرسی صادر میشود. در مقابل، اگر ادله کافی وجود نداشت یا عمل مجرمانه نبود، قرار منع تعقیب صادر میشود.
- شاکی می‌تواند به قرار منع تعقیب اعتراض کند؛ چنانچه دادگاه اعتراض را موجه تشخیص دهد، قرار منع تعقیب نقض و قرار جلب به دادرسی صادر خواهد شد.
- به عبارت دیگر، دو قرار مذکور در یک نقطه قرار دارند و بسته به نظر بازپرس نسبت به ادله و وضعیت اتهام، یکی جایگزین دیگری میشود.
- تصمیم بازپرس بر مبنای ارزیابی ادله، تحقیقات و شواهد است؛ اگر مجرمیت متهم محرز باشد، قرار جلب به دادرسی و در غیر این صورت، قرار منع تعقیب صادر میشود. در صورت اعتراض به قرار منع تعقیب و نقض آن توسط دادگاه، این قرار با قرار جلب به دادرسی جایگزین می‌گردد.
آیا قرار جلب به دادرسی به متهم ابلاغ می شود؟
قرار جلب به دادرسی به صورت قانونی باید به متهم ابلاغ شود و اطلاع‌رسانی به متهم یکی از مراحل الزامی روند دادرسی کیفری است. مطابق رویه و مقررات جدید، ابلاغ این قرار از طریق سامانه ثنا به صورت الکترونیک انجام می‌گیرد و متهم با مراجعه به سامانه، محتوای ابلاغیه را مشاهده می‌کند و برای دفاع در دادگاه آماده میشود.
الزام قانونی ابلاغ به متهم:
طبق قانون آیین دادرسی کیفری، تمام قرارهای نهایی که حق اعتراض، دفاع و یا اثر حقوقی مهم برای متهم دارند باید به او ابلاغ شوند.
ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری تصریح دارد که قرار جلب به دادرسی پس از صدور توسط بازپرس، به متهم ابلاغ میشود و باید از این موضوع مطلع گردد.
مهلت و نحوه اعتراض پس از ابلاغ:
قرار جلب به دادرسی، برخلاف قرار منع تعقیب، قابل اعتراض نیست و پس از ابلاغ، اعتراض متهم پذیرفته نمی‌شود. متهم فقط در مرحله دادگاه و رسیدگی می‌تواند دفاعیات خود را ارائه کند.
در مقابل، قرار منع تعقیب قابل اعتراض توسط شاکی است و دادگاه موظف است در این مورد بررسی و تصمیم‌گیری کند.
ابلاغ احضاریه برای حضور در جلسه رسیدگی دادگاه پس از صدور قرار جلب به دادرسی با فاصله زمانی حداقل پنج روز صورت می‌گیرد تا متهم فرصت دفاع داشته باشد.
بنابراین قرار جلب به دادرسی حتماً به متهم ابلاغ میشود، الزام قانونی دارد و متهم پس از ابلاغ باید خود را برای دفاع در دادگاه آماده نماید و حق اعتراض به این قرار را ندارد. قرار جلب به دادرسی طبق قانون و رویه قضایی حتماً به متهم ابلاغ میشود و اطلاع‌رسانی رسمی به متهم انجام می‌گیرد.
روند ابلاغ قرار جلب به دادرسی:
ابلاغ این قرار از طریق سامانه ثنا به صورت الکترونیکی صورت می‌گیرد و متهم باید بعد از صدور قرار، به سامانه مراجعه کرده و متن ابلاغیه را مشاهده کند. در گذشته، ابلاغ به صورت حضوری و توسط مأمور ابلاغ انجام می‌شد اما هم‌اکنون استفاده از سامانه ثنا در دستور کار قرار دارد.
قرار جلب به دادرسی قابل اعتراض است؟
قرار جلب به دادرسی از جمله قرارهای نهایی و قطعی است که با صدور آن، متهم و وکیل وی حق اعتراض قانونی ندارند و مهلتی برای اعتراض به این قرار وجود ندارد. تأثیر این تصور بر روند دادرسی آن است که پس از صدور قرار جلب به دادرسی، پرونده برای صدور کیفرخواست به دادستان ارسال شده و سپس مستقیماً به دادگاه ارجاع و رسیدگی قضایی آغاز میشود.
وضعیت اعتراض به قرار جلب به دادرسی:
قرار جلب به دادرسی بر اساس ماده ۲۷۰ آیین دادرسی کیفری، جزء موارد قرارهای قابل اعتراض نیست و تعیین صریح قانون در این ماده، فقط برخی قرارها مانند منع تعقیب، موقوفی تعقیب یا قرارهای تأمین را قابل اعتراض دانسته است. بنابراین نه متهم و نه وکیل وی حق اعتراض نسبت به این قرار ندارند و صدور آن قطعی تلقی میشود.
مهلت و مرجع صالح اعتراض:
بر خلاف سایر قرارهای قابل اعتراض (مانند منع یا موقوفی تعقیب که اغلب ظرف ۱۰ روز در دادگاه کیفری قابل رسیدگی هستند)، قرار جلب به دادرسی مشمول هیچ مهلت یا مرجع اعتراضی نیست. تنها استثنا زمانی رخ می‌دهد که دادگاه پس از نقض قرار منع تعقیب صادر شده در دادسرا، خود اقدام به صدور قرار جلب به دادرسی نماید که در این فرایند، اصل حق اعتراض مربوط به قرار منع یا موقوفی تعقیب است، نه قرار جلب به دادرسی صادره توسط دادگاه.
تأثیر اعتراض بر روند دادرسی:
با توجه به غیر قابل اعتراض بودن قرار جلب به دادرسی، فرایند دادرسی بدون تعویق یا توقف ادامه پیدا می‌کند و پرونده بدون مانع به مرحله دادگاه و صدور حکم وارد میشود. تنها راه دفاعی متهم در این وضعیت، ارائه دفاعیات در دادگاه و اثبات بی‌گناهی یا بی‌ارتباطی عمل ارتکابی با جرم انتسابی است، زیرا فرصتی برای اعتراض به مرحله رسیدگی اولیه فراهم نیست.
فرق قرار جلب به دادرسی با کیفرخواست
قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست دو مرحله مهم و متفاوت در روند رسیدگی کیفری هستند که هر کدام نقش، صادرکننده و آثار حقوقی خاص خود را دارند.
تعریف و نقش قرار جلب به دادرسی:
قرار جلب به دادرسی به معنای آن است که بازپرس پس از پایان تحقیقات مقدماتی، عمل ارتکابی را جرم دانسته و با وجود ادله کافی، انتساب جرم به متهم را تأیید می‌کند. این قرار پل ارتباطی بین دادسرا و دادگاه است؛ پس از صدور این قرار، پرونده برای تایید به دادستان ارسال می‌گردد و اگر تأیید شود، مرحله بعدی صدور کیفرخواست و ارسال پرونده به دادگاه است. قرار جلب به دادرسی قابل اعتراض نیست و صرفاً داده و استدلال بازپرس را نشان می‌دهد.
تعریف و نقش کیفرخواست:
کیفرخواست سند رسمی دادستان و ادعانامه‌ای است که درخواست تعقیب متهم و صدور حکم از سوی دادگاه کیفری را مطرح می‌کند. کیفرخواست پس از تأیید قرار جلب به دادرسی توسط دادستان صادر میشود و آغازگر فرایند دادرسی دادگاهی است. مندرجات کیفرخواست شامل مشخصات متهم، نوع اتهام، دلایل انتساب، مستند قانونی جرم و سایر اطلاعات است و ابلاغ آن باعث شروع رسمی رسیدگی در دادگاه میشود.
آثار حقوقی هر یک:
قرار جلب به دادرسی نشان‌دهنده آن است که تحقیقات مقدماتی کامل و اتهام اثبات شده تلقی میشود؛ اما صدور کیفرخواست رسماً متهم را در فرایند دادرسی قضایی دادگاه قرار می‌دهد و دادستان در جایگاه مدعی عمومی برای اثبات جرم در دادگاه حاضر است. کیفرخواست زمینه اعتراض و دفاع متهم را ایجاد می‌کند، اما قرار جلب به دادرسی فاقد قابلیت اعتراض تلقی میشود.
در نهایت، هر دو مرحله برای انتقال پرونده از دادسرا به دادگاه ضروری‌اند اما صدور کیفرخواست تضمین‌کننده شروع فرایند دادگاهی علیه متهم است و نقش اعلام رسمی اتهام را برعهده دارد.
مخالفت دادستان با قرار جلب به دادرسی
در صورت مخالفت دادستان با قرار جلب به دادرسی صادر شده توسط بازپرس، پرونده ابتدا نزد بازپرس بازگردانده میشود و نظرات دادستان اعلام می‌گردد؛ اگر بازپرس نظر دادستان را پذیرفته و قرار جدیدی صادر کند موضوع منتفی است، اما اگر بازپرس همچنان بر قرار خود اصرار کند، پرونده جهت حل اختلاف به دادگاه صالح ارسال میشود و تصمیم نهایی با دادگاه خواهد بود.
مراحل پس از مخالفت دادستان:
- بعد از صدور قرار جلب به دادرسی توسط بازپرس، پرونده به دادستان فرستاده میشود تا نظرات خود را ظرف سه روز اعلام کند.
- اگر دادستان با قرار صادره مخالف باشد، پرونده را با ذکر دلایل به بازپرس اعاده می‌کند.
- در صورت اصرار بازپرس بر قرار، پرونده به منظور حل اختلاف به دادگاه کیفری صالح (دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به اصل اتهام را دارد) فرستاده میشود تا دادگاه رأی نهایی را صادر کند.
نقش دادگاه صالح:
در این مرحله، دادگاه صالح (معمولاً دادگاه کیفری مرتبط با نوع جرم) تصمیم نهایی را در خصوص پذیرش یا رد قرار جلب به دادرسی صادر می‌نماید و چنانچه قرار بازپرس را تأیید کند، روند صدور کیفرخواست و رسیدگی دادگاهی ادامه می‌یابد؛ و در صورت عدم تأیید، قرار جایگزین موردنظر دادستان یا دادگاه صادر خواهد شد.
به این ترتیب، دادستان دارای نقش نظارتی و کنترل کیفی در فرایند صدور قرار است و تصمیم نهایی در موارد اختلاف، با دادگاه خواهد بود.
قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه
دادگاه نیز می‌تواند قرار جلب به دادرسی صادر کند، اما این امر در شرایط خاص و در یک مرحله ویژه از رسیدگی کیفری رخ می‌دهد. اگر بازپرس یا دادیار پس از تحقیقات مقدماتی، قرار منع تعقیب صادر کند و شاکی نسبت به این قرار در دادگاه کیفری صالح اعتراض نماید، دادگاه پرونده را بررسی می‌کند. در صورتی که دادگاه اعتراض شاکی را موجه بداند و دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم وجود داشته باشد، دادگاه قرار منع تعقیب را نقض و خود رأساً قرار جلب به دادرسی صادر می‌کند.
شرایط و مرحله صدور توسط دادگاه:
- اعتراض به قرار منع یا موقوفی تعقیب توسط شاکی در دادگاه کیفری مطرح میشود.
- دادگاه پس از بررسی پرونده و در صورت تشخیص کافی بودن دلایل، قرار جلب به دادرسی را صادر می‌کند.
پس از صدور این قرار توسط دادگاه، بازپرس مکلف است مجدداً متهم را احضار کند، اتهام را تفهیم کند و دفاعیات نهایی را اخذ و پرونده را برای صدور کیفرخواست و رسیدگی نهایی به دادگاه ارسال نماید (ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری).
بنابراین، اختیارات دادگاه در صدور قرار جلب به دادرسی عمدتاً مربوط به زمانی است که قرار منع یا موقوفی تعقیب مورد اعتراض قرار گیرد و دادگاه تحقیق کافی برای انتساب جرم را تشخیص دهد.
شرایط صدور توسط دادگاه:
- اگر بازپرس یا دادیار قرار منع تعقیب صادر کند و شاکی ظرف ده روز به دادگاه کیفری صالح اعتراض کند، دادگاه پرونده را بررسی می‌کند.
- چنانچه دادگاه به این نتیجه برسد که تحقیقات کافی بوده و دلایل انتساب جرم به متهم وجود دارد، قرار منع تعقیب را نقض و رأساً قرار جلب به دادرسی صادر می‌کند.
در این حالت، بازپرس موظف است متهم را احضار و با رعایت تمامی ضمانت اجراهای قانونی، پرونده را برای ادامه دادرسی و صدور کیفرخواست به دادگاه ارسال نماید.
این اختیار دادگاه فقط مربوط به زمان بررسی اعتراض به قرار منع یا موقوفی تعقیب است و دادگاه در سایر مراحل فرایند تحقیق اولیه نقشی در صدور این قرار ندارد. بله، دادگاه کیفری نیز در شرایط خاص می‌تواند قرار جلب به دادرسی صادر کند؛ این حالت زمانی رخ می‌دهد که شاکی به قرار منع تعقیب یا موقوفی تعقیب صادره از سوی دادسرا اعتراض کند و دادگاه اعتراض را موجه تشخیص دهد و ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود داشته باشد.
شرایط و مراحل صدور:
صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه فقط پس از نقض قرار منع یا موقوفی تعقیب در مرحله اعتراض شاکی انجام میشود.
دادگاه در این مرحله، بر اساس تحقیقات موجود و تشخیص کافی بودن دلایل، قرار جلب به دادرسی صادر می‌کند و سپس بازپرس را مکلف به احضار و اخذ آخرین دفاع از متهم می‌کند تا پرونده برای صدور کیفرخواست و ادامه دادرسی مجدداً به دادگاه ارسال شود.
این فرایند منطبق با ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری و محدود به مرحله اعتراض به قرار منع یا موقوفی تعقیب است و تنها در این مرحله دادگاه چنین اختیاری دارد.
قرار جلب به دادرسی قطعی است یا قابل نقض؟
قرار جلب به دادرسی اصولاً قطعی است و پس از صدور، امکان اعتراض یا نقض آن وجود ندارد؛ اما نقش دادستان و دادگاه در مسیر صدور یا تغییر این قرار کلیدی است و در یک شرایط خاص، دادگاه با نقض قرار منع تعقیب می‌تواند مستقیماً قرار جلب به دادرسی را صادر نماید.
امکان نقض یا اصلاح قرار جلب به دادرسی:
در قوانین و رویه دادگاه‌ها، قرار جلب به دادرسی جزو قرارهای نهایی و قطعی محسوب میشود و برخلاف برخی قرارها از قبیل منع تعقیب یا موقوفی تعقیب، قابل اعتراض یا تجدیدنظر نیست. در نتیجه، به محض صدور این قرار توسط بازپرس یا دادستان، پرونده جهت رسیدگی به دادگاه ارسال میشود و مجالی برای اعتراض یا اصلاح صوری وجود ندارد.
نقش دادستان و دادگاه:
در روند دادرسی، بازپرس معمولاً صادرکننده قرار جلب به دادرسی است؛ اما دادستان باید با صدور کیفرخواست موافقت خود را اعلام کند تا پرونده به دادگاه ارسال شود. در موارد اختلاف نظر بین بازپرس و دادستان (مثلاً یکی موافق جلب، دیگری موافق منع تعقیب)، حل اختلاف به دادگاه سپرده میشود. اگر دادگاه مخالفت با منع تعقیب را موجه بداند، قرار را نقض کرده و خود قرار جلب به دادرسی صادر می‌کند. پس از صدور چنین قراری توسط دادگاه، بازپرس موظف است متهم را احضار کند و آخرین دفاع را اخذ و پرونده را به دادگاه برگرداند.
مشاوره تخصصی قرار جلب به دادرسی
قرار جلب به دادرسی یکی از مهم‌ترین نقاط عطف در مسیر پرونده کیفری است که نشان‌دهنده اعتبار دلایل و آمادگی پرونده برای ورود به دادگاه می‌باشد. با صدور این قرار، پرونده به مرحله رسیدگی قضایی منتقل شده و فرصت دفاع متهم و ارزیابی نهایی دادگاه فراهم می‌گردد. از آنجا که این قرار قابل اعتراض نیست و تصمیم قضایی برای ادامه فرایند محاکمه محسوب میشود، آگاهی از جزئیات و شرایط صدور آن برای هر فردی که با مسائل کیفری روبروست اهمیت ویژه‌ای دارد.
اگر در پرونده کیفری با قرار جلب به دادرسی روبرو شده‌اید یا سؤال تخصصی حقوقی دارید، همین حالا میتوانید با دفتر وکیل مهری تماس بگیرید تا از تخصص و تجربه تیم حقوقی ما بهره‌مند شوید. در صورت تماس میتوانید با کارشناسان ما مشاوره رایگان داشته باشید و برای مشاوره تخصصی با وکلای مجموعه وقت بگیرید.
ســــوالات متداول شما
آیا قرار جلب به دادرسی به متهم ابلاغ می شود؟
بله، قرار جلب به دادرسی به متهم ابلاغ میشود و متهم از طریق سامانه ثنا یا روش‌های ابلاغ قانونی مطلع می‌گردد.
تفاوت قرار جلب به دادرسی با کیفرخواست چیست؟
قرار جلب به دادرسی توسط بازپرس صادر میشود و بیانگر نظر اولیه بر مجرمیت است، اما کیفرخواست توسط دادستان صادر میشود و درخواست رسمی از دادگاه برای محاکمه متهم است.
آیا می‌توان به قرار جلب به دادرسی اعتراض کرد؟
خیر، قرار جلب به دادرسی قطعی است و قابل اعتراض نیست.
اگر دادستان با قرار جلب به دادرسی مخالف باشد، چه میشود؟
اگر دادستان با قرار جلب به دادرسی بازپرس مخالفت کند، پرونده برای حل اختلاف به دادگاه صالح ارسال میشود و دادگاه نسبت به صدور یا رد قرار تصمیم می‌گیرد.
آیا دادگاه هم می‌تواند قرار جلب به دادرسی صادر کند؟
بله، در صورت نقض قرار منع تعقیب توسط دادگاه، دادگاه می‌تواند قرار جلب به دادرسی صادر کند.
هنوز نظری ثبت نشده است.